Бірақ мені ауруханаға кіргізбеді. Әйелімнің жағдайын біле алмай, дегбірім қашты. Жолдастарымның арасында дәрігер бар еді. Сол жігітке хабарласып, Гүлдананың жағдайын біліп беруін сұрадым. Ол «Қан керек болып жатыр. Шұғыл ауруханаға жет» деп хабарласты. Кейін білдім. Жолдас жігітім әйелімнің қайтыс болып кеткенін естірте алмай, мені ауруханаға шақыртқан екен. Сөйтсем, Гүлданам 18 қаңтар күні кешкісін көз жұмған екен...
Кейін біліп жатырмын. Әйелімді өте ауыр жағдайда босандырған. Дәрігерлер үстінен басып, екі қабырғасын сындырып жіберген. Өті жарылып кеткен. Жағдайы ауырлап бара жатқанын көре тұра, оған неге кесарь тілігін жасамаған?
Қазір Гүлдананың өліміне байланысты іс қозғалып жатыр. Бірақ тергеу ісі бойынша әйелім босанған соң ертесіне көмекке шақырғанда келмеген дәрігер ғана жауапқа тартылып отыр. Мен тергеу басқармасынан әйелімді босандыруға қатысқандар мен босанған соң кезекшілікте болған дәрігерлерді түгел жауапқа тартуды талап етіп келемін. Алайда бұл талабым ескерусіз қалып отыр, – дейді Самалбек Бегалиев.
Белгілі болғанындай, 8 ай бойы тергелген қылмыстық іс жақында ғана сотқа жолданған. Іс ҚР Қылмыстық Кодексі 317-бап, 3-бөлігі («Медицина қызметкерінің кәсіби міндеттерін тиісінше орындамай адам өліміне әкеп соқтыруы») бойынша қозғалған.
Самалбек әділдік іздеп Жоғарғы сотқа, Бас прокуратураға да шағымданғандарын айтты.
«Гүлданам қайтып келмейді. Бірақ дәрігерлердің салғырттығынан көз жұмған жолдасымның артында төрт бала жетім қалды. Кенже ұлым анасының ақ сүтін ішіп те жарыған жоқ. Дәрігерлер осылай салғырттық таныта берсе, алда тағы қанша адамның өмірмен қоштасары белгісіз ғой», – дейді Самалбек.
Туа сала жетім атанған шақалақты қазір марқұм болған Гүлдананың ата-анасы қарап жатыр. 18, 14, 6 жастағы үш бала небәрі 41 жасында жарынан айрылған Самалбектің қолында.
«Өз ата-анам – үлкен кісілер. Әрі сырқат. Анам науқас әкеме қарайлайды. Кішкентайымды бауырына басып, бағып жатқан қайын жұртыма мың алғыс. Десе де, ананың аты ана ғой. Анасынан бес жасында жетім қалған балам әлі күнге дейін «Мамам қайда?» деп сұрайды. Не деп жауап берерімді білмей қиналамын. Әсіресе, сабақтан үйге алып кетуге барғанымда, балам достарын аналары алып жатқанын көріп, жылайды. «Менің мамам неге келмейді?» деп көп сұрайды. Кішкентай балаға «Анаң көз жұмды» дегенді қалай түсіндіремін? Сөзім жетпейді. Сынып жетекші апайына да ана туралы тақырыпты қозғамауын сұрап жүремін.
Шыны керек, «сырты бүтін, іші түтін» дегеннің мағынасын енді түсініп жатырмын. Балаларым үшін өмір сүріп жүрмін. Бұған дейін үйдің тірлігін бір өзі дөңгелетіп келген Гүлданаға сеніп кеткенім сонша, тіпті тамақ пісіріп те көрмеген екенмін. Өзім полицеймін. Жұмыстан кеш келемін. Мен келгенше, балаларым тамақ ішпей мені күтіп отырады. Пісірген тамағым кейде шикі, кейде күйіп кетіп жатады. Сол себепті ыстық тамақтың барлығын сатып алып жүрмін. Кеудемнен жаным шыққанша осы балаларымды жетілдіремін ғой. Десе де, балаларымның қызығын бірге көреміз деп армандаған Гүлданамның тым ерте кеткені жанға батады», – дейді Самалбек.
Атырау облыстық денсаулық сақтау басқармасы 1984 жылы туған Гүлдана Хинатулланың 2022 жылғы 18 қаңтарда Атырау облыстық ауруханасының №2 модульді ауруханасында қайтыс болғанын растады. Ресми ақпарат науқастың ота үстелінде көз жұмғанын көрсетіп отыр.
«Операция кезінде «іш қуысының жабық жарақаты, ұйқы безінің зақымдалуы» диагнозы қойылып, медициналық көмек көрсетілді. Бірақ науқастың жағдайы жақсармай, қайтадан ота жасалды. Науқас 18 қаңтарда қайтыс болды» делінген ресми хабарламада.
Қайғылы оқиғаның болғанына да он айдай уақыт өтіпті. Алтынға орап бақса да, ана шіркіннің мейірімін алмастырар дүние жоқ қой... Жанары жәутеңдеп жетім қалған бүлдіршіндердің ананы іздеген жүрегін кім жұбатады? Бір кем дүние...
Атырау облысы