Түркістан облысына қарасты Сайрам ауданының тумасы Ермек бүгінде отбасымен Шымкент қаласында тұрады. Алина есімді қызы бар. Түркістан облысына қарасты №5 арнаулы әлеуметтік қызметтер көрсету орталығында музыкалық жетекші. Жұбайы қаладағы емханалардың бірінде медбике. Ата-анасы ауылда тұрады.
Ермек дәл осылай туған екен. Дертіне шипа іздеген ата-анасына дәрігерлер «Ота жасалса, көрсеткіш 50/50 болады. Отадан соң бала толық жазылып, аяқтан тұрады немесе осы күніне де зар болып қаласыздар, жұлынға тиіп кетсе, аяқ-қолы түгел істен шығады» депті. Одан кейін әке-шешесі батыл шешім қабылдауға батпаған. «Бір жағынан ата-анамның тәуекелге бармағанына да қуанамын. Кім біледі, мүмкін бұл жетістіктерге жетпек түгілі өз қолыммен тамақ жеуім мұң болатын шығар. Қазір осы күніме мың да бір шүкіршілік етемін», – дейді Ермек бізбен әңгімесінде.
Сонымен, Ермек Көксәйек ауылындағы тірек-қимыл аппараты бұзылған балаларға арналған негізгі арнаулы мектеп-интернатында 9- сыныпқа дейін білім алған. 2007 жылы осы мектепті бітіріп шығады. Алғашында үлкен өмірге қалай қадам басарын білмей абдырағаны рас. Бір жылдан кейін еңсе тіктеп, айналасына зер салып, оңалту орталықтарына келеді. Кейін бағдарламашы мамандығы бойынша колледжде, одан соң жоғары оқу орнында білімін жалғастырады. Осылайша, 2015 жылы Шымкент қаласындағы №5 арнаулы әлеуметтік қызметтер көрсету орталығына жұмысқа орналасады. «Мұнда 1-2-топтағы мүгедектігі бар жандар 27 күн болып кетеді. Қасымдағы Мәдина есімді қыз екеуміз концерттік бағдарламалар қойып, олардың көңіл күйін көтеру үшін түрлі шара ұйымдастырамыз. Іс-шараларға олардың өздерін де тартып, белсенділіктерін арттырамыз», – дейді ол.
Жалпы, Ермек спортпен кішкентайынан айналысқан екен. Мектепте жүргенде де арбамен жарысып, турникке тартылып, қатарластарымен күш сынасқан. Кейін 2008 жылы оңалту орталықтарына қызмет алушы болып келіп жүргенінде Арыстан Орынбаев есімді жаттықтырушымен танысады. Ол мұны спортқа шақырып, жеңіл атлетика туралы айтады. Жаттықтырушыдан арбамен 100-400 метрлік жарыстар туралы естіген Ермектің спортқа қызығушылығы артады. Осылайша, Арыстан жеткіншекті спортқа баулыды. Бір жылдан соң Ермек жеңіл атлетика бойынша спартакиадаға қатыса бастады. Бірнеше жарыста жеңіс тұғырынан көрінген. 2011 жылы Шымкент қаласында өткен паралимпиада кезінде өзін жақсы көрсеткен ол Дубайға жолдама алады. Өкінішке қарай, онда ешқандай орынға ие бола алмай сағы сынады.
«Жеңіл атлетика мен үшін өте қиын болды. Бекітілген стандарт талаптарына жете алмадым. 4 жыл бойы тек Қазақстан ішіндегі жарыстарға барып жүрдім. Дубай менің сағымды сындырғанымен, шетелге шығуға деген қызығушылығымды оятты. Бар ойым шетелге шығу болды. Осы жылдар ішінде халықаралық сайыстарға қалай, қандай спорттың түрімен барсам болады деген ой мазалап жүрді. Осылай жүргенде 2015 жылы қазіргі жаттықтырушым Дария Жұмаділаевамен таныстым. Спорттық балл биі бойынша жаттығуды бастап кеттік» – дейді өзінің биге қалай келгенін еске түсірген ол.
2016 жылы алғаш рет Қарағанды қаласындағы чемпионаттарға қатысып, жүлделі оралады. Сол жылдың аяғында Қытайдағы Тайвань провинциясында өткен Азия чемпионатына қатысып, бірінші орынды иеленіп келді. Бұл Ермек Жорабекұлының шабытына шабыт қосқан жүлде болды. Түрлі турнирге қатысып, 2017 жылы Бельгияда өтетін әлем чемпионатына жолдама алды. Өкініштісі, алғашқы әлем чемпионаты сәтсіз болды. Кейін 2019 жылы Германияның Бонн қаласында өткен әлем чемпионатынан ІІІ орынды еншілеп келді. Міне, пандемиядан кейінгі үзілістен соң қайтадан турнирлерде бой көрсете бастады. Ермек жылдың соңында өтетін әлем чемпионатына қызу дайындалып жатыр. Оның қайда, қашан өтетіні тамыз айында Жапония қаласында болатын турнирде белгілі болуы мүмкін. Жуырда Голландияға барып келді. Жалпы, Италия, Швеция, Қытай, Ресей сынды алып мемлекеттерде болып, өзінің әу бастағы шетелдерді көру мақсатына жетіп, жеңістің дәмін сезіне бастаған ол енді тек еліміздің көк Туын әлемнің көгінде желбіретудің жолында аянбай тер төгіп жүр.
Бүгінде уақытының басым бөлігін жұмыстан соң және сенбі, жексенбі күндері жаттығу залдарында өткізеді. Ермек чемпионаттарда 5 түрлі би бойынша бәсекеге түсетінін айтады. Бірі жеке би болса, тағы біреуі қоларбадағы сыңарымен және жүре алатын сыңармен билеу түрлері бар. Ермек қоларбада шымкенттік Айдана Мұхановамен билейді. Ал жүре алатын сыңары – алматылық Күлшім Аталықова. Оларды турнирлер мен чемпионаттарға Астана қаласындағы Заманауи және спорттық би федерациясы алып барады.
Бүгінде жастар арасында мұндай биге қызығушылардың қатары көбейіп келеді екен. Ермек әлемдегі өзіне мықты бәсекелесерді атап өтті. «Украина, Ресей және Филиппин қоларба бишілері нағыз бәсекелесім болып тұр. Қанша дегенмен қазақтың қанында ұяңдық бар ғой. Біз өзімізді толық аша алмай қаламыз. Ал батыс елдерінің азаматтары өзін еркін ұстап, жан-жақты ашыла түседі. Ер жігіттері тіпті мықты билейтін қыздардан екі есе жақсы билейді деп айтар едім. Әзірге қарсыластарым осылар болып тұр. Дегенмен әзірге дайындықты күшейтіп жатырмын», – дейді көзінде от жалындап тұрған Ермек.
Біз одан өзін мазалайтын мәселе жөнінде де сұрадық. Ермек Шымкент қаласында бір бөлмелі қызметтік пәтерде отбасымен тұрады екен. Оны да шаңырақ көтермей тұрғанда басшылардың алдына кіріп жүріп алыпты. Енді жұбайы, қызы бар ол бір бөлменің тарлық ететінін, оны кеңейтіп беруді сұрап талай есікті тоздырғанын жасырмады. Ал үй кезегінде 3 700-ші болып тұр екен. Шымкентте жыл сайын мұндай санаттағы азаматтарға ары кетсе 30-40 үйден беретінін ескерсек, мына кезектің қашан келетіні тағы белгісіз. Арбаға таңылса да, өзін жетілдіріп, көк байрағымызды әлемнің көгінде желбіретіп жүрген азаматтың отбасын кеңейтуіне жағдай жасау билікте отырған азаматтарымызға сын болса керек. Одан бөлек, мүгедектігі бар жандарға арналған «Инватакси» қызметі де жыл басынан бері ұшты-күйлі жоғалған. Ермек жұмысына 1 000 теңгемен такси жалдап келіп, дәл сондай қаржымен кешке үйіне қайтады. Жаттығу залдарына соғатыны тағы бар. «Шымкентте біз сияқты жандарға қоғамдық көлікпен жүруге мүмкіндік қарастырылмаған. Мәселен, Алматы мен Астана қаласында қоғамдық көлікпен еркін жүремін. Өзіме қажетті автобустарға қол көтерсем, мені көріп, автобусын қоларбаға ыңғайлап қояды. Ал бізде жүргізуші де, бақылаушы да ала кеткісі келмейді. Көлікті ыңғайлап қоймайды. Жетем дегенше жүріп кетеді. Жақтырмай сөйлегенін де естіп қалған кездерім болған», – деп ренішін білдірді ол.
Қалай болғанда да, өмірінің мәнін биден тапқан жігіт мұндай мәселелерді ұсақ-түйек деп қабылдайды. Алайда тұрмыстық мәселеден де қашып құтыла алмайсың.
Назгүл НАЗАРБЕК,
Шымкент қаласы